Ben jij ook zo gek op inspirerende emigratieverhalen? Ik ook! Enige tijd geleden kwam ik in contact met de Nederlandse Sabine, die sinds 2014 in Colombia woont. Omdat ik haar zelf ook al een tijdje volg én haar blogs met veel plezier lees, leek het me erg leuk om haar emigratieverhaal hier met jullie te delen! En hoewel Colombia natuurlijk helemaal aan de andere kant van de wereld ligt, heeft het leven in dit Spaanstalige veel overeenkomsten met het leven op Gran Canaria. Zo zegt Sabine: “het leven in Colombia is rustiger dan in Nederland, zeker op het platteland. Niemand heeft haast. Ik kijk de hele dag uit op hoge bergen en geniet echt van het leven in de natuur.” Vandaag vertelt ze over haar emigratie, uitdagingen én vertelt ze alles over haar heerlijke leven in Colombia!
Inspirerende emigratieverhalen: Sabine in Colombia
Vertel eens wat eens wat over jezelf en jouw leven in het buitenland?
“Hola! Ik ben Sabine en sinds eind 2014 woon ik in Colombia. Toen ik nog als wetenschappelijk onderzoeker aan het VUMC werkte kwam daar gedurende één jaar een Colombiaanse jongen, Jimmy, zijn PhD doen. We werden verliefd, maar hij moest weer terug naar zijn land. 1,5 jaar later vloog ik hem achterna en emigreerde ik naar Colombia. Hier woonden we eerst bijna 3 jaar in miljoenenstad Bogotá, waar ik werkte als onderzoeker in het Nationaal Kanker Instituut. We wilden al lang graag de stad uit en in oktober 2017 was het zo ver: we verhuisden naar een finca (boerderij) op het platteland. Ik nam ontslag op mijn werk en begon mijn lang gekoesterde droom om een eigen bedrijf op te starten. Nu werk ik vanuit huis tussen de honden, de paarden, de koeien en de kippen als webdesigner. Ondertussen zijn we getrouwd en hebben we een hondje geadopteerd.”
Wat vind je het allerfijnste aan je leven in Colombia?
“Het leven in Colombia is rustiger dan in Nederland, zeker op het platteland. Niemand heeft haast. Heerlijk om niet alles tot in de puntjes te hoeven plannen. De mensen zijn ook ontzettend lief en ik voel me hier heel welkom. Het land is werkelijk prachtig en reizen hier is dus echt een genot. Ik kijk de hele dag uit op hoge bergen en geniet echt van het leven in de natuur. In een uurtje rijden of vliegen ben je hier in een ander klimaat, andere cultuur en een ander landschap. Hoewel er veel regeltjes in Colombia zijn, is er ook veel mogelijk. Je weet nooit hoe iets loopt en of iets wel of niet gaat lukken, maar toch komt alles altijd goed. Er zijn veel mogelijkheden en altijd leuke dingen te doen. Wonen in Colombia vind ik fantastisch en ik ben hier absoluut helemaal gelukkig!”
Wat waren je grootste uitdagingen en hoe ben je daarmee omgegaan?
“Ik heb mijn emigratie niet als iets heel moeilijks ervaren. Mijn huis en inboedel verkocht ik en ik ging wonen bij mijn man. De grootste uitdaging was vooral het achterlaten van familie en vrienden en de sprong in het diepe. Emotioneel gezien was het een knop die om moest en dat is geleidelijk gegaan. Gewoon gaan en doen, je in het leven storten en weer je eigen leven opbouwen. Dat vond ik vooral een heel leuk en interessant proces. Ook een uitdaging was de taal. Ik ben bepaald geen talenwonder, maar het is me toch gelukt om Spaans te leren! Wel met pijn en moeite.”
Wat zijn de grootste verschillen met een leven in Nederland?
“Alles haha. De hele cultuur is anders, de mensen zijn makkelijker, leven veel meer in het nu. Haast heeft niemand, wat nu niet hoeft kan morgen ook. Er zijn zeer grote klassenverschillen tussen arm en rijk. Dat komt terug in de hele maatschappij, in het dagelijks leven. Salarissen liggen hier veel lager, maar de kosten zijn ook lager. Werken met Colombianen is wel een uitdaging en niet altijd leuk. Er is een zeer grote hiërarchie, tegen de baas kun je echt niet ingaan. Vakantie opnemen en de vrijheid om eens een dagje vrij te krijgen als werknemer is lastig. Die vrijheid kennen ze hier niet. Ook liegen de mensen veel, je weet nooit of het klopt wat iemand zegt en je kunt dus beter hetzelfde aan meerdere personen vragen. Ook het eten is anders. Lekkerder vind ik, al is het wel veel ongezonder. Veel gefrituurd. De supermarkten liggen bomvol groente en exotisch fruit. De bevolking is veel gastvrijer en vriendelijker en Colombianen houden van feestjes. Overal is muziek. Ook het land zelf is totaal anders dan het platte Nederland. Hoewel Nederland echt heel mooi is, vind ik het hier nog véél mooier. En wil je vanuit het koude Bogotá naar het warme strand? Dan hoef je hier niet op de zomer te wachten, want het hele jaar door heeft Colombia zo’n beetje elk klimaat dat je kunt bedenken, van sneeuw tot 40 graden.”
Op welke manier heb jij je leven in Colombia opgebouwd?
“Eerst heb ik een visum geregeld in Colombia en een paar dagen voor vertrek schreef ik me uit bij de gemeente in Nederland. Ik vloog met een paar koffers naar Colombia en ging wonen bij mijn man. Vanuit ons appartementje heb ik een baan gezocht. Het duurde 5 maanden voordat ik aan het werk ging en daar bleef ik uiteindelijk 2,5 jaar. Ik leerde daar goed Spaans en veel mensen kennen. Zo maakte ik Colombiaanse vrienden en contacten. Ook ging ik naar de sportschool en ontmoette daar ook weer nieuwe mensen. Zeker de eerste 2 jaar leerde ik enorm veel nieuwe dingen, want alles dat je in een nieuw land voor het eerst doet is spannend. Voor het eerst naar de huisarts of de tandarts, voor het eerst zelf bellen in het Spaans, voor het eerst naar de sportschool in een andere cultuur, voor het eerst autorijden, een rijbewijs regelen. Dat soort dingen. Steeds deed ik weer iets nieuws en zo integreerde ik in de Colombiaanse cultuur.”
Wat heb je geleerd tijdens deze periode?
“Vooral dat altijd alles goed komt en er voor alles een oplossing is. Gewoon gaan en het komt wel goed. Dingen aanpakken en je in nieuwe avonturen storten, ook al is dat ver buiten je comfort zone, het levert je zoveel op. Sinds ik geëmigreerd ben stort ik me ook veel makkelijker in iets nieuws, want het komt altijd goed. Als je je ergens voor inzet en gelooft in jezelf, dan kun je heel veel bereiken. Bij mij is er ook wel een stukje angst weggegaan, daar ik altijd dingen dacht als ‘wat als…’ en ‘ja maar…’. Dat is nu veel minder, ik geniet nu meer van het leven. Ook heb ik geleerd dat het gras nergens groener is. Ik vind het leven hier fantastisch, maar dat betekent niet dat er niets mis is met Colombia. Overal is wel iets, maar soms is er net dat ene puntje dat maakt dat het ergens anders toch fijner is, ondanks de mindere kanten.”
Welke tips kun je geven aan mensen die overwegen om ook te gaan emigreren?
“Denk goed na wat je wilt gaan doen, zoek uit hoe dat ongeveer moet en ga het dan gewoon doen. Je kunt altijd weer terug als het toch niet lukt. Probeer nieuwe dingen uit en wees niet bang om gek over te komen in je nieuwe land, omdat je bijvoorbeeld de taal nog niet goed spreekt. Je leert dingen pas als je het gaat doen, dus gewoon doen. Soms is dat doodeng, maar daardoor kom je er wel. Probeer te integreren in een nieuwe cultuur. Zoek niet alleen maar Nederlanders op, maar juist de lokale bevolking. Zo leer je niet alleen sneller de taal, maar ook de cultuur én je leert daardoor beter jezelf te redden. En vooral: geniet van de weg naar je nieuwe leven! Emigreren is zoiets moois, zo fantastisch, echt een bijzondere ervaring.”
Als je iets anders had mogen doen tijdens jouw emigratieproces, wat zou dat dan zijn?
“Ik denk dat ik me meer zou focussen op de taal. Ik heb het uiteindelijk wel geleerd, maar nog steeds maak ik veel grammaticale fouten. Een nieuwe taal leren vind ik heel leuk, maar grammatica leren vind ik helemaal niet leuk en daar heb ik dus ook wat kansen laten liggen. Daardoor zal mijn Spaans nooit helemaal perfect zijn.”
Wat mis je uit Nederland?
“Eigenlijk niet zoveel… Ik vind het soms jammer dat ik ergens niet bij kan zijn, bijvoorbeeld bij verjaardagen van familie en vrienden, of dat ik kindjes van vriendinnen alleen groter zie worden via Skype. En natuurlijk feestdagen vieren met familie. Maar verder mis ik eigenlijk niks uit Nederland. Misschien de mentaliteit en de ondernemers-spirit. Ik ben zelf ondernemer en zou best weleens live met iemand willen brainstormen. Hier is dat wat lastiger omdat de cultuur daar niet op is ingesteld. Het land Nederland mis ik dus helemaal niet, al vind ik het natuurlijk wel heerlijk om af en toe even terug te zijn tijdens een vakantie!”
En je blog, vertel daar eens wat over?
“Vlak nadat ik emigreerde besloot ik te gaan bloggen over mijn leven in Colombia. Inmiddels zijn we 3,5 jaar verder en is mijn blog uitgegroeid tot één van de grootste Colombia-blogs van Nederland. Ik schrijf over reizen, wonen en werken in Colombia, met een grote focus op reizen buiten de gebaande paden. Elke week post ik met enorm veel plezier en passie een nieuw artikel over Colombia, met de beste insiders-tips en plekjes waar nooit een buitenlandse toerist komt. Daar geniet ik echt van, het land ontdekken zoals het echt is. Een groot deel van de reizen die ik maak doen we met onze eigen auto, en dat is nóg leuker omdat je overal kunt stoppen en nieuwe plekken kunt ontdekken. Op mijn blog vind je dus vele tips en informatie, reisroutes én insiders-informatie over Colombia!”
Ik wil Sabine ontzettend bedanken voor het delen van haar verhaal! Meer lezen over Sabine en haar leven Colombia? Neem dan vooral een kijkje op haar website, Facebook pagina of Instagram.
Ook interessant:
♥ emigreren als 40 plusser
♥ emigratieverhaal Caroline (51)
♥ emigreren in 4 stappen
Hola, Ik ben Marcel en ook een ex eilandbewooner van Las Palmas en woon sinds 2002 in Colombia.
Jammer dat Gran Canaria voor mij net te duur is. Nu woon ik samen met mijn vrouw in een dorp 100 km ten noorden van Cali. Mijn vrouw had dit huis al gekocht in de jaren 90 en daarna een appartament er bovenop gebouwd en we betalen dus geen Huur. dat scheelt enorm. Verder werk ik hier en heb het goed naar mijn zin.